Historie
Op deze pagina wordt ingegaan op de historie van S.V. Capelle en haar twee voorlopers: voetbalclub H.N.C. en voetbalclub Wit-Zwart. Het is echter geen volledig historisch overzicht: uit verschillende jaargangen van de clubbladen van H.N.C. (De H.N.C.-er, v.v. HNC , HNC – memo en ‘t H.N.C. Kwartaaltje), Wit-Zwart (De Pil, De Wit-Zwart..er) en S.V. Capelle (Bla-bla) zijn wetenswaardigheden “uitgepikt”. Geprobeerd is om hiervan een zo leuk mogelijke mix te maken.
SV Capelle is een sportvereniging, die in februari 1986 is opgericht. In dat jaar besloten de voetbal vereniging Wit-Zwart (opgericht in 1938; clubkleuren: natuurlijk wit en zwart) en de voetbalvereniging H.N.C. (opgericht in 1948; clubkleuren: rood en wit) te fuseren. De gemeente Sprang-Capelle had hier al jaren op aangedrongen, maar door allerlei oorzaken moest het tot 1986 duren, voordat de fusie er “door” was. Gezien de ligging van de accomodaties van de beide verenigingen, was het logisch dat er op een gegeven moment een fusie zou komen: de accomodaties van Wit-Zwart en H.N.C. lagen namelijk naast elkaar aan de Juffrouwsteeg in Capelle. Bij de fusie moesten natuurlijk beslissingen worden genomen m.b.t. kantine, hoofdveld en clubkleur. De kantine van H.N.C. werd de kantine van S.V. Capelle en het hoofdveld van Wit-Zwart werd het hoofdveld van S.V. Capelle. Als clubkleur werd voor de kleur blauw gekozen. S.V. Capelle ging, net als Wit-Zwart en H.N.C., meedoen aan het zaterdagvoetbal.
Overigens bestond er voor 1938 al een voorloper van H.N.C. en Wit-Zwart in Capelle. Deze vereniging voetbalde onder de naam Excelsior Capelle en werd opgericht in 1919. De oprichting van Excelsior Capelle vond plaats in het gymlokaal van de Openbare Lagere School en voorzitter van deze vereniging werd W.J. van Nieuwenhuijzen (een van de latere oprichters van Wit Zwart). Capelle begon met 38 leden en twee elftallen in de Brabantsche Voetbal Bond (BVB ; zondagcompetitie). Het speelveld lag aan de Willem van Gentsvaart en het clubhuis was Café Wed. A. v.d. Haart aan de Nieuwe Vaart. Excelsior Capelle groeide uit tot een respectabele club en promoveerde via de Brabantsche Voetbal Bond naar de landelijke KNVB. Excelsior Capelle speelde in deze periode in de 3e klasse KNVB (zondagcompetitie). Destijds was overigens de 1e klasse KNVB de hoogste klasse van het voetbal: er was nog geen betaald voetbal. Er waren vijf regionale eerste klassen: Noord, Oost, West I, West II en Zuid. De kampioenen van deze klassen speelden in een poule om het landskampioenschap. Onderstaand de eindstand van de competitie, waarin Capelle speelde in het jaar 1932-1933 (derde klasse Zuid). In dat jaar werd Go Ahead (Oost) algeheel kampioen van Nederland, gevolgd door Feijenoord (West I), Stormvogels (West II), PSV (Zuid) en Velocitas (Noord). Bron: VoetbalNederland
|
Allereerst wordt de geschiedenis van Wit-Zwart besproken. Vervolgens wordt ingegaan op H.N.C. en tot slot komt S.V. Capelle aan bod.
Wit-Zwart
Wit-Zwart werd opgericht in 1938 door de heren H. van Beek, W. van Nieuwenhuijzen, A. Priest, H. Kraak, G. van Tilborgh en J. Waarts. De voetbal vereniging kreeg in eerste instantie de naam “Capelle”. Capelle ging voetballen op de zaterdag. In 1939 werd de naam gewijzigd in “Wit-Zwart”. Tegenstanders in deze periode waren o.a. Almkerk en Kozakken Boys (Werkendam). In het oorlogsjaar 1941 ging Wit-Zwart over naar het zondagvoetbal, omdat de zaterdagcompetitie stopte. De Capellenaren eindigden in het seizoen 1941-1942 al direct op de derde plaats.
Wit-Zwart 1942:
v.l.n.r.: Leen Mesch, Marijn Hommel en Stoffel van Gijzel
Het volgend seizoen werd Wit-Zwart zelfs ongeslagen kampioen en ook in de competitie 1943-1944 behaalde Wit-Zwart het kampioenschap. Uitermate spannend was de promotiecompetitie. In een spannende beslissingswedstrijd tegen Bavel op het TSC-terrein in Oosterhout verwierf Wit-Zwart het recht op promotie naar de vierde klasse K.N.V.B.: met 4-0 werden de Bavelse voetballers verslagen.
Foto van Wit-Zwart uit de oorlogsjaren:
Hierna brak een mindere periode aan: spelers vertrokken naar elders. Met het elftal van 1944 zou Wit-Zwart in 1946 derde klasser hebben kunnen worden. Nu lukte dat niet. In 1947 degradeerde Wit-Zwart. In 1948 was er sprake van dat Wit-Zwart weer op de zaterdag zou gaan voetballen. Er kwam een vergadering en deze leidde tot onenigheid binnen de vereniging. Een aantal leden richtte een nieuwe vereniging op: H.N.C..
Het duurde enkele jaren voor Wit-Zwart het verloren gegane terrein kon heroveren. Met een aantal jonge spelers slaagde Wit-Zwart er in 1951 in weer naar de vierde klasse K.N.V.B. te promoveren: Wit-Zwart werd kampioen met twee punten voorsprong op de nummer twee Berkdijk. Ook de promotiewedstrijden wist Wit-Zwart te winnen, waardoor de promotie een feit was. Zeven jaar wist Wit-Zwart zich op dit niveau te handhaven. Onderstaand de eindstand van het seizoen 1952-1953 (zondag vierde klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
In 1958 degradeerde Wit-Zwart weer naar de eerste klasse afdeling Noord Brabant en in 1961 volgde zelfs degradatie naar de tweede klasse afdeling Noord Brabant. Het bestuur besloot hierna weer definitief terug te keren naar het zaterdag voetbal. In 1962 werd Wit-Zwart kampioen in de zaterdag tweede klasse afdeling Noord-Brabant. In de eerste klasse afdeling Noord-Brabant werd Wit-Zwart in 1967 kampioen. Hierdoor promoveerden ze naar de vierde klasse K.N.V.B..
In het seizoen 1969-1970 begon de succes-periode van Wit-Zwart: Wit-Zwart werd toen kampioen in de 4e klasse K.N.V.B. en promoveerde naar de 3e klasse K.N.V.B. Onderstaand de eindstand van de competitie 1969-1970 (zaterdag vierde klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
Oorkonde kampioenschap Wit-Zwart 4e klasse K.N.V.B. 1969-1970:
Krantenartikel kampioenschap Wit-Zwart 4e klasse K.N.V.B. 1969-1970:
Foto elftal Wit-Zwart 1970:
Wit-Zwart moest het volgende jaar in de derde klasse voetballen tegen gerenommeerde tegenstanders als Good Luck (Raamsdonksveer), Dinteloord, Roda Boys (Aalst) en N.O.A.D. (Wijk en Aalburg), maar slaagde er toch in weer kampioen te worden. Een verslag van de laatste en beslissende competitie-wedstrijd tegen mede-kampioenskandidaat NOAD’32:
Wit-Zwart – N.O.A.D. 1-0
De laatste competitie-wedstrijd van Wit-Zwart is al het ware een beslissingswedstrijd om het kampioenschap geworden. Dinteloord stond op de ranglijst aan de kop met 1 punt voorsprong, maar de mannen uit de suikerstad waren wel uitgespeeld. N.O.A.D. zou deze middag genoeg hebben aan een gelijkspel, maar dan zou de uitwedstrijd tegen Krabbendijke wel per se gewonnen moeten worden om het kampioenschap te behalen.
In het begin van de wedstrijd was Wit-Zwart wat meer in de aanval dan N.O.A.D. Uit een voorzet van links kopte Joop le Sage tegen de paal, terwijl verschillende schoten over of naast het doel verdwenen. Na ongeveer een kwartier kwam de bal na een N.O.A.D.-aanval via ausputzer André van Beek bij Albert van Beek. Laatstgenoemde passeerde op prachtige wijze vier/ vijf N.O.A.D.-verdedigers en schoot vervolgens van grote afstand op doel. Keeper Van Wijnen had pas in de gaten wat er gebeurd was, toen de bal al achter hem in het net lag: 1-0. N.O.A.D. ging hierna direkt fel in de aanval. Keeper Dick van Beek toonde in deze periode dat hij uit het goede keepershout gesneden is, al had hij eenmaal geluk toen een schot van linksbuiten Van Wijnen tegen de lat ketste.
Na de pauze een op en neer gaande strijd met wat meer kansen voor Wit-Zwart. De ongeveer 2000 toeschouwers vonden dat het tweede doelpunt te lang op zich liet wachten en het werd zelfs erg stil langs de lijn. Na een laatste slotoffensief van N.O.A.D., dat echter geen resultaat had, floot de uitstekende scheidsrechter Brouwer voor het einde.
WIT-ZWART WAS KAMPIOEN!!!
Een prachtig resultaat. Vooral voor trainer Mooy moet dit een enorm succes zijn, daar hij in twee jaar Wit-Zwart van de 4e klasse KNVB naar de 2e klasse KNVB heeft geleid.
J.A.J. van Beek.
Onderstaand de eindstand van het seizoen 1970-1971 (zaterdag derde klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
Voorzitter Leen de Haan van Wit-Zwart was zeer verheugd. Hij schreef het volgende over het kampioenschap:
Het Kampioenschap
De receptie en de sfeer en wat er omheen zit, dat is het mooiste dat een vereniging mee kan maken.
Toen wij kampioen zijn geworden, waren er onder de vereniging, die al weken met mooie plannen rond liepen. Dit is dan tot uiting gekomen op de dag van het kampioenschap en de daarop volgende receptie. Hier is het bestuur totaal overdonderd van het geen wat er tentoon is gespreid in de receptie zaal, en de prachtige cadeaus en de gratificatie, de ballen en bloemenmassa, de getekende figuren van onze spelers. Dit alles deed de sfeer in onze vereniging groot, ook alleen al omdat al deze door eigen kracht en eigen handen gemaakt zijn. Dit is dan het beste teken dat we zeker het tweede klasserschap waard zijn.
Dat niet alleen het 1e elftal 2e klasser geworden is, maar dat heel de vereniging door deze gebeurtenis bij iedereen bekend staat, waaronder het sterke gedeelte van de jeugd. Overbluffend was dan ook het opspelden van de medailles door de pupillen aan de grote spelers, en als klap op de vuurpijl, waar iedereen van stond te kijken, kwam het tweede gedeelte van de pupillen, en overhandigden aan het bestuur een stel shirts en een keeperspak, dit alles namens de junioren en pupillen. Een cadeau waar bestuur en leden met de oren stonden te klappen. Als voorzitter wil ik vanaf deze plaats een woord van dank richten aan die twee jeugdleiders, die bij ons al een grote bekendheid hebben, voor het werk dat aan dit cadeau is geleverd.
De verschillende verenigingen uit de naaste omgeving, die hun felicitatie persoonlijk overbrachten en of per telegram of per gratificatie onder couver, willen we ook bij deze hartelijk dank zeggen.
Door het nog aanwezig zijn op de receptie door Burgemeester, Wethouders en Sekretaris, het aanwezig zijn van den Heer Willemsen, afgevaardigde van de K.N.V.B., het aanwezig zijn van oud leden, ouders van leden, en pupillen, en al het moois wat toegewenst is, met van sommigen dat kleine knipoogje (dat doet ‘t um) en als slot stuk de stille werkers, die de grootste zijn van de vereniging. Hier zal ik geen namen noemen om anderen niet te kort te doen, maar ieder die hier mee bedoeld wordt, voelt dit wel voor zich zelf. De vereniging is hierdoor versterkt, de band er door versterkt, en het blok is er door vergroot, waar we met ons allen trots op zijn en een prachtig aanzien hebben verworven in verre omgeving.
Als klein in de 3e klasse begonnen, als grote geeindigd.
voorzitter L. de Haan
Oorkonde kampioenschap Wit-Zwart 3e klasse K.N.V.B. 1970-1971:
Wit-Zwart speelde na het kampioenschap een huldigingswedstrijd tegen het Brabants elftal: uitslag 0-0.
Wit-Zwart mocht dus in het seizoen 1971-1972 van start in de 2e klasse K.N.V.B. In die tijd was dat de op één na hoogste klasse in het zaterdagvoetbal (in het seizoen 1970-1971 was de 1e klasse in het zaterdagvoetbal gevormd). Wit-Zwart voetbalde enkele seizoenen in deze klasse. Tegenstanders waren o.a. Arnemuiden, C.S.V.D. (Vitesse Delft), N.E.O.’25 (Sprang), S.S.C.’55 (Vrijhoeve-Capelle), Excelsior Maassluis, Spijkenisse, N.S.V.V. (Numansdorp) en R.V.V.H. (Ridderkerk). In die tijd waren er dus mooie derby’s tegen N.E.O.’25 en S.S.C.’55!
Na deze bloei-periode van Wit-Zwart in het begin van de jaren’70 zakte de club geleidelijk naar de 4e klasse K.N.V.B. In deze klasse verbleef Wit-Zwart tot en met het seizoen 1984-1985. In dat seizoen degradeerde Wit-Zwart naar de 1e klasse afdeling Noord Brabant. Ook het laatste seizoen van Wit- Zwart, het seizoen 1985-1986, verliep niet voorspoedig: Wit-Zwart degradeerde opnieuw.
H.N.C.
De oprichting van H.N.C. vond plaats op 10 oktober 1948 in een tot vergaderzaal omgetoverd achterhuis van de familie Brouwers. De oprichters waren de gebr. Mesch, de gebr. Mandemakers, de gebr. Spierings en C. van Gijzel en deze namen de volgende naam aan: v.v. Nooit-Gedacht’48. De eerste voorzitter was Johan Mandemakers.
Op 14 oktober 1948 werd de eerste ledenvergadering gehouden. Het volgende werd besloten:
– voetbalkleding: rode shirts met witte kraag, rood-witte voetbalkousen en zwarte broek;
– contributie: f 0,75 per maand voor senioren.
H.N.C. telde het eerste jaar van haar bestaan 68 leden en niet minder dan 350 donateurs!
Op 30 september 1949 werd H.N.C. door de K.N.V.B. erkend en werd besloten de naam Nooit- Gedacht’48 te wijzigen in H.N.C. De betekenis hiervan is: Heistraat Nieuwevaart Combinatie.
H.N.C. in het begin van de jaren vijftig:
v.l.n.r.:
achterste rij: L. Mesch, P. Verduijn, J. van Breemen, J. Mandemakers en P. Sterrenburg
midden: C. van Gijzel, W. v.d. Schans en A. Mandemakers
zittend: A. Rijken, M. de Wit en H. Mesch
In de beginjaren had H.N.C. niet zo’n comfortabele accomodatie:
“Toen moesten we genoegen nemen met een weiland, waar soms eerst de koeien van verwijderd moesten worden en het kleedlokaal was een houten keet, terwijl de wasgelegenheid een pomp buiten het kleedlokaal was. Het was soms wel moeilijk om gelijkertijd te pompen en wassen.” (oud-voorzitter C. de Rooy)
Gelukkig veranderde dat voor de H.N.C.’ers in de loop van de tijd.
Hieronder staat een foto van de derby H.N.C. – Wit-Zwart van april 1963. De einduitslag was 1-1. De doelpunten werden gemaakt door Wim de Jong (Wit-Zwart) en Henk Zwart (H.N.C.):
Drie elftallen van H.N.C. uit de jaren zestig:
v.l.n.r.:
staand: Rinus Minnaard, Cor Versteeg, Henk v.d. Galien, Gerrit van Dongen, Tony Werther, Gerrit de Bie en Henk Zwart
zittend: Johan v.d. Linden, Piet Treffers, Kees Mandemakers, Ad v.d. Broek, Kees Hommel en Stoffel van Gijzel
v.l.n.r.:
staand: Henk Sprangers, Jan Pols, Gerard Damen, Cor de Rooij, Gerrit van Dongen en Ad Verduijn
zittend: Ger Rosenbrand, Johan Mandemakers, Stoffel van Gijzel, Kees Verhagen, Houb v.d. Klassenberg en Leen Verduijn
v.l.n.r.:
staand: Gerard Treffers, Rien de Jong, Coby Sprangers, Coby Chabot, Wim van Pelt, Arend Rosenbrand en Ad Groeneveld
zittend: Kees Haverhals, Bertus van Heist, Koen van Gijzel, Piet Verduijn en Gerrit de Bie
H.N.C. speelde na haar erkenning tot en met het seizoen 1965-1966 in de 1e klasse van de afdeling Noord Brabant (zaterdagvoetbal). In het seizoen 1965-1966 promoveerde H.N.C. onder leiding van trainer A. v.d. Ven naar de 4e klasse K.N.V.B. Hier speelde H.N.C. twee seizoenen in. Tegenstanders in deze klasse waren o.a. Altena (Nieuwendijk), Wilhelmina’26 (Wijk en Aalburg) en Wit-Zwart.
Onderstaand de eindstand van het seizoen 1966-1967 (zaterdag vierde klassse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
In het seizoen 1967-1968 degradeerde H.N.C. uit de 4e klasse K.N.V.B. Nu volgt een wedstrijdverslag van de wedstrijd tegen Wit-Zwart uit dat seizoen:
Wit-Zwart – H.N.C. 5-1
Op 10 februari 1968 om kwart over vier werd gestart voor deze belangrijke wedstrijd. In het begin werd er aan beide zijden nerveus gespeeld, waarbij beide doelen in gevaar kwamen. Na ca. 15 minuten zagen wij echter een zeer gevaarlijke aanval van Wit-Zwart. De hard ingeschoten bal werd echter op vakkundige wijze gestopt door onze doelman Schouten. De keeper van Wit-Zwart liet zich echter ook niet onbetuigd en redde een gevaarlijke bal van onze midvoor De Bie op keurige wijze. Na ca. 30 minuten kwam het eerste doelpunt van Wit-Zwart. Een ongevaarlijke aanval van hen, werd niet voldoende weggewerkt en de meegekomen halfspeler maakte hier gretig gebruik van, 1-0. Van het verdere spelverloop voor de pauze valt niet veel te zeggen. Na de pauze zagen we een gevaarlijk oprukkend Wit-Zwart en onze achterhoede kreeg het dan ook zwaar te verduren; een doelpunt kon niet uitblijven. Dit kwam echter op ongelukkige wijze tot stand. Een onzer spelers werd onregelementair tegen de grond gewerkt, terwijl hij in het bezit was van de bal. De scheidsrechter floot hier echter niet voor, zodat de Wit-Zwart speler vrij voor het doel kwam te staan en deze kans ook benutte. Door deze scheidsrechterlijke dwaling werden de H.N.C.’ers moreel aangetast. Er kwamen enkele wijzigingen in ons elftal, maar het mocht niet baten. Een veel beter spelend Wit-Zwart liep binnen zeer korte tijd uit tot 5-0. Kort voor tijd werd de eer voor H.N.C. gered door F. Mandemakers. De einduitslag werd zodoende 5-1. Het was een verdiende overwinning voor Wit-Zwart, doch enigszins geflatteerd. We moeten echter de moed niet opgeven, aangezien onze mede-degradatiekandidaat eveneens verloor. Wel dient hierbij opgemerkt te worden, dat de conditie van enkele spelers wel iets te wensen overlaat!!! Laat ons proberen dit te veranderen en zo het 4e klasserschap behouden.
F. Mandemakers
Na de degradatie in het seizoen 1967-1968 werd er een interview met trainer V.d. Ven gehouden:
OPENHARTIG
Een gesprek met onze coach, dhr. A. v.d. Ven.
De degradatie is een feit en nu de harde werkelijkheid op ons afkomt, rijst er een begrijpelijke vraag op. Aan dhr. V.d. Ven stelden wij deze vraag: “Wat is de oorzaak van deze degradatie?”
Antwoord:
“Het is een bijzonder moeilijke vraag, aangezien verschillende factoren een belangrijke of minder belangrijke rol hebben gespeeld. Het is U allemaal bekend, dat we het vorige seizoen zo prachtig gedebuteerd hebben. Op een bepaald moment was er zelfs de mogelijkheid om met het kampioenschap te gaan strijken. Echter dit seizoen ging het in de eerste helft van de competitie minder goed en in de tweede beslissende helft van de competitie zelfs ronduit slecht. Als een ploeg na enkele succesvolle jaren ineens geen kans meer ziet om met overwinningen uit de bus te komen, dan is het tijdstip aangebroken om gezamenlijk alle beschikbare krachten te bundelen om het degradatie-gevaar te ontlopen. En dit is nu juist het punt geweest wat we niet hebben kunnen verwezenlijken. Een poging van de zijde van het bestuur en van mijzelf om een selectieploeg elke dinsdagavond apart te trainen had helaas geen succes. De bereidheid bij enkele spelers om met vereende krachten te vechten voor het lijfsbehoud, ontbrak helaas … Er kwam nog bij, dat ik niet altijd de beschikking had over de gewenste spelers, aangezien het tweede elftal kampioenskansen had. Tenslotte gebeurde het nog wel eens, dat bepaalde spelers de opgelegde taak voor een wedstrijd verwaarloosden. Een zaak waar niet tegen valt te vechten en om deze vraag te beeindigen: wie de schoen past, trekke hem aan …”
Vraag: “Denkt U dat het verenigingsleven tengevolge van deze degradatie schade zal worden berokkend?”
Antwoord:
“Ik geloof zeer stellig van niet, als we maar voor en met elkaar de belangen van H.N.C. zullen behartigen.”
In het seizoen 1972-1973 degradeerde H.N.C. zelfs uit de 1e klasse afdeling Noord Brabant. Het verloren gegane terrein werd echter snel herwonnen: in het seizoen 1973-1974 promoveerde H.N.C. weer naar de 1e klasse afdeling Noord Brabant. In deze klasse verbleef H.N.C. enige jaren.
H.N.C. 1 seizoen 1974-1975:
v.l.n.r.:
staand: Huub Leijten, Toon v.d. Wijs, Johan v.d. Linden, Gerard Treffers,
Bert v.d. Velden, Jan v.d. Velden, Anton van Beek en Arend Rosenbrand
zittend: Ben v.d. Velden, Andre Snijders, Hans Rosenbrand, Arie Roomer,
Ad Bouwman, Jan de Peffer en Stoffel van Gijzel
In het seizoen 1977-1978 promoveerde H.N.C. weer naar de 4e klasse K.N.V.B. H.N.C. speelde enkele jaren in deze klasse. Tegenstanders waren o.a. Nivo Sparta (Zaltbommel), Woudrichem, Wilhelmina’26 (Wijk en Aalburg) en Wit-Zwart.
Onderstaand de eindstand van het seizoen 1978-1979 (zaterdag vierde klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
In het seizoen 1981-1982 degradeerde H.N.C. uit de 4e klasse K.N.V.B. In de 1e klasse afdeling Noord Brabant werd H.N.C. in het seizoen 1982-1983 kampioen. H.N.C. mocht in het seizoen 1983-1984 dus weer van start in de 4e klasse K.N.V.B. Echter niet voor lang: na een beslissingswedstrijd tegen Wit-Zwart (uitslag: 2-1 voor Wit-Zwart) volgde in 1984 degradatie naar de 1e klasse afdeling Noord Brabant. In het seizoen 1985-1986 degradeerde H.N.C. samen met Wit-Zwart naar de 2e klasse afdeling Noord Brabant. In die klasse moest de fusieclub s.v. Capelle beginnen.
H.N.C. 2 seizoen 1984-1985:
v.l.n.r.:
staand: Kees Hommel, Albert Mandemakers, Mari Hoefnagel, Co Timmermans,
Hans Beekmans, Kees Verduijn, Bert Maurik en Stoffel van Gijzel
zittend: Hans Rosenbrand, Peter Rosenbrand, Piet Molegraaf, Joost Sterrenburg, Geert Meijer, Sjaak van Pas
Liggend: Jan Hommel
S.V. Capelle
H.N.C. en Wit Zwart kenden dus afwisselend sportieve successen. Maar in het seizoen 1985-1986 leek de koek op: beide clubs degradeerden uit de 1e klasse afdeling Noord Brabant. De fusie had op geen beter moment kunnen komen!
Krantenartikel fusie uit De Stem van 30 januari 1986:
S.V. Capelle moest dus in het eerste seizoen 1986-1987 van start in de tweede klasse afdeling Noord Brabant. De fusie tussen H.N.C. en Wit Zwart vond plaats onder het motto 1+1=3. De eerste voorzitter van S.V. Capelle, K. van Gijzel, verwoordde het treffend:
Samen gaan is het begin
Samen blijven is vooruitgang
Samen werken is succes
Dit bleek ook goed in de praktijk te werken. Onder leiding van trainer Peet werd S.V. Capelle in het seizoen 1986-1987 kampioen in de tweede klasse afdeling Noord-Brabant en ook in het volgende seizoen 1987-1988 werd S.V. Capelle kampioen in de eerste klasse afdeling Noord Brabant. Promotie naar de vierde klasse K.N.V.B. volgde.
Oorkonde kampioenschap S.V. Capelle 1e klasse afdeling Noord Brabant 1987-1988:
Kampioenselftal S.V. Capelle 1987-1988:
In de vierde klasse ging het sportief gezien minder: S.V. Capelle degradeerde in het eerste seizoen meteen naar de 1e klasse afdeling Noord Brabant.
Eindstand seizoen 1988-1989 (zaterdag vierde klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
S.V. Capelle bracht enige tijd door in de 1e klasse afdeling Noord Brabant. In het seizoen 1995-1996 volgde echter weer een promotie: S.V. Capelle promoveerde meteen naar de 3e klasse K.N.V.B. door toedoen van de invoering van de hoofdklasse in het zaterdagvoetbal.
In augustus 1998 bestond S.V. Capelle 12,5 jaar. Dit werd vanzelfsprekend groots gevierd. Er vond op zaterdag 29 augustus een wedstrijd plaats van een team van vrijwilligers van S.V. Capelle tegen het World Master Team (o.l.v. Willibrord Frequin). ‘s Avonds was er een feest, waarbij de volgende bestuursleden werden gehuldigd:
– Gerard van Helden: 40 jaar bestuurslid;
– Gerard Maas: 25 jaar bestuurslid;
– Frank van Ierland: 25 jaar bestuurslid.
In het seizoen 2001-2002 werd S.V. Capelle tweede in de 3e klasse. Capelle mocht nacompetitie gaan spelen en versloeg achtereenvolgens SVW (Gorinchem), J.P.S. (Tilburg) en in de finale Sliedrecht (3-2). Hierdoor promoveerde S.V. Capelle naar de 2e klasse K.N.V.B..
Het eerste seizoen 2002-2003 werd in de tweede klasse een uitstekende vijfde plaats behaald. Onderstaand de eindstand van het seizoen 2002-2003 (zaterdag tweede klasse K.N.V.B.). Bron: VoetbalNederland
|
Capelle kende een aantal goede seizoenen in de tweede klasse. Twee maal behaalde Capelle de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse. In 2004 was Arnemuiden in de eerste ronde te sterk, terwijl in 2006 NSVV uit Numansdorp in de tweede ronde Capelle de weg naar de finale dwarsboomde. Capelle begon vol vertrouwen aan het seizoen 2006-2007, maar dit seizoen verliep voor Capelle zeer wisselvallig. Het draaide niet en halverwege het seizoen vertrok trainer Frans van Helvoirt. Hij werd vervangen door trainer Leon Jansen uit Oostende (België). Uiteindelijk eindigde Capelle op de promotie / degradatie-plaats. Capelle moest via de nacompetitie het tweedeklasserschap zien te behouden. Capelle versloeg allereerst GVV’63 uit Gameren: thuis werd met 2-0 gewonnen en in Gameren won Capelle met 0-3. Daarna moest Capelle in de finale aantreden tegen Dubbeldam uit Dordrecht. Capelle was duidelijk sterker dan Dubbeldam en won deze finale met 7-1, zodat Capelle ook in het seizoen 2007-2008 weer van start mocht in de tweede klasse F. In dat jaar werd een keurige plaats in de middenmoot behaald. Het seizoen erop, 2008-2009, verliep minder succesvol: na een wisselvallig seizoen eindigde Capelle op de laatste plaats met 20 punten uit 22 wedstrijden. Dit betekende voor Capelle degradatie naar de derde klasse en het einde van een mooie periode van 7 jaar tweede klasse voetbal. Capelle speelde hierna twee jaar in de derde klasse en werd in het seizoen 2010-2011 glansrijk kampioen: uit 22 wedstrijden werden maar liefst 55 punten behaald. In het seizoen 2011-2012 begon S.V. Capelle derhalve weer in de tweede klasse. Aan het einde van het seizoen 2012-2013 speelde S.V. Capelle nacompetitie voor promotie naar de 1e klasse, maar tegen Bruse Boys werd S.V. Capelle uitgeschakeld. Het seizoen 2014-2015 verliep voor S.V. Capelle zeer moeizaam in de 2e klasse F: met slechts 14 punten uit 26 wedstrijden sloot S.V. Capelle het seizoen af en dit betekende na 4 seizoenen degradatie naar de 3e klasse.
Tot ereleden van S.V. Capelle zijn benoemd: Koen van Gijzel, Stoffel van Gijzel (†), Leen de Haan (†), Gerard van Helden, Frank van Ierland, Arie Kant, Gerard Maas, Wim van Pelt en Dirk le Sage (†)
